ВОРАНАВА

Во́ранава

Гapадскі пасёлак, цэнтр Воранаўскага раёна Гродзенскай вобласці, за 133 км на паўночны ўсход ад г. Гродна, за 176 км ад Мінска, за 12 км ад чыгуначнай станцыі Беняконі (на лініі Ліда — Вільнюс); на аўтадарозе Ліда — Вільнюс.

Да 1940 г. мястэчка.

З 1940 г. цэнтр раёна.

У 1940 г. у Воранаве было 1 850 жыхароў.

У гады Вялікай Айчыннай вайны

Воранава акупіравана нямецка-фашысцкімі захопнікамі 23 чэрвеня 1941 г.

Цяжкія абарончыя баі з перадавымі часцямі нямецкай 3‑й танкавай групы 24–26 чэрвеня 1941 г. у раёне Воранава вялі падраздзяленні 21‑га стралковага корпуса (генерал-маёр У. Б. Барысаў) 13‑й арміі Заходняга фронту.

Нямецка-фашысцкія захопнікі ў гарадскім пасёлку і раёне загубілі 1 612 чалавек, у т. л. у гета ў Воранаве 11 мая 1942 г. 1 291 яўрэя (па іншых звестках, 1 834; вядомы імёны 1 205 чалавек) з раённага цэнтра і наваколля. На ўскраіне Воранава 14 лістапада 1941 г. гітлераўцы расстралялі 263 яўрэі (па іншых звестках, 800; вядомы імёны пяці чалавек) з Вільнюса (Літва).

На тэрыторыі раёна ў перыяд акупацыі дзейнічалі Воранаўскі падпольны райкам ЛКСМБ, партызанская брыгада імя С. М. Кірава (Баранавіцкая вобласць).

Воранава вызвалена 11 ліпеня 1944 г. часцямі 88‑й стралковай дывізіі (палкоўнік Ф. Т. Каўтуноў) 71‑га стралковага корпуса 31‑й арміі 3‑га Беларускага фронту ў перыяд Вільнюскай аперацыі 1944 г.

У Воранаве знаходзяцца:

• брацкая магіла савецкіх воінаў і партызан, магілы ахвяр фашызму, магіла савецкага воіна (на пахаваннях пастаўлены помнікі);

• мемарыяльная дошка супрацоўнікам міліцыі, якія загінулі на франтах Вялікай Айчыннай вайны і ў барацьбе з ворагамі савецкай улады.