ГЕСПЕРАЦЫПАРЫС, род голанасенных хвойных раслін сямейства Кіпарысавыя
pdf

ГЕСПЕРАЦЫПАРЫС

Дата стварэння: 21.11.2024 13:48:39

Дата змены: 22.10.2025 09:46:34


Аддзел

Голанасенныя

Pinophyta Cronquist, Takht. et W. Zimm. ex Reveal

Клас

Хвойныя

Pinopsida Burnett

Сямейства

Кіпарысавыя

Cupressaceae Gray

Род

Гесперацыпарыс

Hesperocyparis Bartel et R. A. Price

ГЕСПЕРАЦЫПАРЫС, род голанасенных хвойных раслін сямейства Кіпарысавыя

Парастак з мужчынскімі шышкамі гесперацыпарыса арызонскага (фота: М. А. Джус).

ГЕСПЕРАЦЫПАРЫС, род голанасенных хвойных раслін сямейства Кіпарысавыя

Парастак з мужчынскімі і жаночымі шышкамі гесперацыпарыса арызонскага (фота: М. А. Джус).

Гесперацыпа́рыс (Hesperocyparis Bartel et R.A. Price), род голанасенных хвойных раслін сямейства Кіпарысавыя.

Іншая назва: заходні кіпарыс.

Налічвае каля 17 відаў, якія часам разглядаюць у складзе роду кіпарыс (Cupressus L.). Большасць відаў мае невялікія арэалы. Распаўсюджаны ў трапічных, субтрапічных і часткова ва ўмераных шыротах на заходнім Ціхаакіянскім узбярэжжы Паўночнай Амерыкі (ЗША, Мексіка, Гватэмала, Гандурас, Нікарагуа). Некалькі відаў шырока культывуюцца ў розных рэгіёнах зямнога шара.

У Беларусі дзікарослых прадстаўнікоў роду няма. Інтрадукцыйныя выпрабаванні праходзяць гесперацыпарыс Бэйкера [Hesperocyparis bakeri (Jeps.) Bartel] і сарты гесперацыпарыса арызонскага [Hesperocyparis arizonica (Greene) Bartel], якія зрэдку вырошчваюцца ў паўднёвай і цэнтральнай частках рэспублікі.

Вечназялёныя аднадомныя дрэвы або кусты, вышыня асобных відаў дасягае 30–40 (50) м, дыяметр ствала да 5 (5,7) м. Аднак у большасці прадстаўнікоў роду вышыня да 15 м, а дыяметр ствала да 1 м. Працягласць жыцця вывучана недастаткова, складае не менш за 280 гадоў. Кара шэрая або чырванавата-карычневая, у дарослых дрэў пласцініста адслойваецца. Каранёвая сістэма добра развітая. Крона конусападобная або пірамідальная. Парасткі падоўжаныя, акруглыя або чатырохгранныя. Лісце простае, суцэльнае, суцэльнакраёвае або дробназубчатае, часта з шызым напылам. Ювенільнае — супраціўнае або ў кальчаках па 3, іголкападобнае. Дарослае лісце супраціўнае, лускападобнае, часта з залозкай з ніжняга боку, даўжыня да 4 мм. Пыленне ў красавіку — маі. Мужчынскія шышкі дробныя, акруглыя або прадаўгаватыя, даўжыня 2–3 мм, жаўтавата-зялёныя. Спелыя жаночыя шышкі акруглыя або прадаўгаватыя, даўжыня 10–50 мм, з (2) 3–6 парамі шчытападобных, патоўшчаных супраціўных лускавінак, светла-зялёныя, з невялікім вырастам у цэнтральнай частцы, выспяваюць на другі год пасля апылення. Пасля выспявання часта застаюцца закрытымі (раскрываюцца пасля пажараў або праз некалькі гадоў пасля выспявання), ападаюць цалкам. Насенне шматлікае (да 60–150 у шышцы), пляскатае, з двума вузкімі крылападобнымі вырастамі, карычневае або чорнае, звычайна з шызым напылам. Семядолей 3–5.

Святлалюбны, засухаўстойлівы, непатрабавальны да ўрадлівасці глебы, мала зімаўстойлівы. Добра расце ў гарадскіх умовах, устойлівы да шкоднікаў і хвароб, добра пераносіць стрыжку.

Драўніна трывалая, устойлівая да гніення, выкарыстоўваецца ў сталярнай справе, для вырабу музычных інструментаў. Некаторыя віды выкарыстоўваюцца ў лесаразвядзенні. Каштоўныя дэкаратыўныя расліны. У культуры некаторыя віды гібрыдызуюць з калітропсісам нутканскім [Callitropsis nootkatensis (D. Don) Oerst.]. Найбольш шырока распаўсюджаны гібрыд з гесперацыпарысам буйнаплодным [Hesperocyparis macrocarpa (Hartw.) Bartel], які мае назву гесператропсіс Лейланда [× Hesperotropsis leylandii (A. B. Jacks. et Dallim.) Garland et Gerry Moore].