АРТОНІЯ, род накіпных лішайнікаў сямейства Артоніевыя
pdf

АРТОНІЯ

Дата стварэння: 13.03.2025 11:20:15

Дата змены: 20.03.2025 14:26:35


Аддзел

Аскаміцэты

Ascomycota Caval.-Sm.

Клас

Артоніяміцэты

Arthoniomycetes O. E. Erikss., Winka

Парадак

Артоніевыя

Arthoniales Henssen ex D. Hawksw.

Сямейства

Артоніевыя

Arthoniaceae Rchb.

Род

Артонія

Arthonia Ach.


АРТОНІЯ, род накіпных лішайнікаў сямейства Артоніевыя

Артонія каштанавая (фота: А. П. Яцына).

Арто́нія (Arthonia Ach.), род накіпных лішайнікаў сямейства Артоніевыя.

Віды насяляюць пераважна гладкую і маладую кару ліставых дрэў, радзей лісце вечназялёных раслін, драўніну і камяністы субстрат (валуны) як ва ўмераных, так і ў трапічных рэгіёнах абодвух паўшар’яў. Віды роду прадстаўлены як лішайнікамі, так і ліхенафільнымі грыбамі. У свеце вядома каля 160 відаў.

У Беларусі адзначана каля 15 відаў: артонія каштанавая (Arthonia spadicea Leight), артонія чорная [Arthonia atra (Pers.) A. Schneid], артонія двайная (Arthonia didyma Körb.), артонія кропкападобная (Arthonia punctiformis Ach.), артонія прамяністая [Arthonia radiata (Pers) Ach.] і іншыя, а таксама ліхенафільны грыб — артонія ўвянчаная (Arthonia coronata Etayo). Лішайнікі сустракаюцца на гладкай кары ліставых дрэў (рабіна, алешына чорная і шэрая, ляшчына, крушына, бяроза, клён), радзей на драўніне, у ліставых, мяшаных і хвойных лясах, радзей на тэрыторыях сядзібных паркаў.

Талом накіпны, тонкі, гетэрамерны, без каравога слоя, прымацоўваецца да субстрату гіфамі стрыжнёвага слоя. Фотабіёнт — водарасці роду пратакокус (Protococcus C. Agardh) і трэнтэполія (Trentepohlia Mart.). Апатэцыі ў выглядзе рысачак, паглыбленыя або напаўпаглыбленыя ў талом, прыціснутыя да яго або сядзячыя, акруглыя або няправільна-зорчатай формы. Дыск ад плоскага да выпуклага, чорны, буры, чырвоны, чырванавата-карычневы. Гіменій ад бясколернага да жаўтавата-бурага колеру. Гіпатэцый бясколерны або ад бураватага да вугальна-чорнага колеру. Парафізы тонкія. Сумкі шырокабулавападобныя, ад яйкападобных да акруглых, з 8 спорамі. Споры звычайна бясколерныя, зрэдку цемнаватыя, 2‑клетачныя, папярочна-шматклетачныя або муральныя.