Фрагмент мемарыяльнага комплексу «Урочышча Барок» на месцы пахаванняў ахвяр Беразвецкага лагера смерці ва ўрочышчы Барок на паўночна-заходняй ускраіне горада Глыбокае Віцебскай вобласці.
Беразве́цкі ла́гер сме́рці, шталаг № 351
Месца масавага знішчэння савецкіх і італьянскіх ваеннапалонных у гады Вялікай Айчыннай вайны.
Створаны нямецкімі захопнікамі як лагер ваеннапалонных у в. Беразвечча (цяпер у межах г. Глыбокае Віцебскай вобласці) у верасні 1941 г. на тэрыторыі былога базыльянскага манастыра каля воз. Вялікае.
У абгароджаным калючым дротам лагеры плошчай каля 3 га пабудоў не было, вязняў трымалі пад адкрытым небам, амаль не кармілі. Гітлераўцы ўчынялі масавыя расстрэлы. Ад непасільнай працы, голаду, холаду, хвароб у зімовы час штодзён паміралі сотні людзей. Іх трупы не паспявалі вывозіць і закопваць, скідвалі ў возера.
З канца 1943 г., пасля выхаду Італіі з гітлераўскай кааліцыі, у лагер прывозілі італьянскіх салдат і афіцэраў, якія масава гінулі у ім.
Каб замесці сляды сваіх злачынстваў, гітлераўцы перад расстрэлам распраналі асуджаных, адбіралі дакументы і асабістыя рэчы.
За час існавання лагера да ліпеня 1944 г. тут было загублена больш як 27 тыс. ваеннапалонных.
Ва ўрочышчы Барок, за 500 м ад былога лагера, на могілках савецкіх і італьянскіх ваеннапалонных (56 ям-магіл) пастаўлены помнікі, створаны мемарыяльны комплекс «Урочышча Барок».