ЛІСТОЎНІЦА, род голанасенных хвойных раслін сямейства Хваёвыя
pdf

ЛІСТОЎНІЦА

Дата стварэння: 09.10.2024 10:00:21

Дата змены: 22.10.2025 09:46:43


Аддзел

Голанасенныя

Pinophyta Cronquist, Takht. et W. Zimm.ex Reveal

Клас

Хвойныя

Pinopsida Burnett

Сямейства

Хваёвыя

Pinaceae Spreng. ex F. Rudolphi

Род

Лістоўніца

Larix Mill.

ЛІСТОЎНІЦА, род голанасенных хвойных раслін сямейства Хваёвыя

Лістоўніца еўрапейская ў межах першаснага арэала.

ЛІСТОЎНІЦА, род голанасенных хвойных раслін сямейства Хваёвыя

Спелая (зверху) и маладая (знізу) жаночыя шышкі лістоўніцы сібірскай (фота: М. А. Джус).

Лісто́ўніца (Larix Mill.), род голанасенных хвойных раслін сямейства Хваёвыя.

Налічвае 10–15 відаў, вельмі шырока распаўсюджаных у халодных і ўмераных абласцях Еўразіі і Паўночнай Амерыкі. Многія віды з’яўляюцца важнейшымі лесаўтваральнымі пародамі.

У Беларусі дзікарослыя прадстаўнікі цяпер адсутнічаюць. Інтрадукавана каля 10 відаў і гібрыдаў. У лясных насаджэннях і населеных пунктах часцей вырошчваюцца лістоўніца еўрапейская (Larix decidua Mill.) і лістоўніца сібірская (Larix sibirica Ledeb.).

Хвойныя лістападныя аднадомныя дрэвы вышынёй 35–50 м, дыяметрам ствала да 1 м. Жывуць да 450 і больш гадоў, у аптымальных умовах да 950 гадоў. Каранёвая сістэма моцна разгалінаваная, глыбокая, са стрыжнёвым коранем. Ствол прамы, поўнадраўняны. Драўніна з вялікім чырванаватым ядром і вузкай светлай абалонай, цвёрдая, высокатрывалая, устойлівая да гніення. Крона конусападобная або цыліндрычная. Парасткі падоўжаныя і ўкарочаныя. Лісце (ігліца) мяккае, плоскае, на падоўжаных парастках размяшчаецца спіральна, на ўкарочаных — пучкамі па 20–40 шт. Лісце распускаецца рана вясной, перад восеньскім лістападам жоўкне і ападае. Мужчынскія і жаночыя шышкі з’яўляюцца адначасова з ігліцай. Пыленне ў сакавіку — красавіку. Мужчынскія шышкі дробныя, 5–8 мм у дыяметры, авальныя або шарападобныя, жаўтаватыя, размешчаны на ўкарочаных парастках. Пылок без паветраных мяшкоў. Жаночыя шышкі акруглыя або прадаўгаватыя, ад 1 да 10 см даўжынёй, маладыя — чырванаватыя, ружовыя, зялёныя, спелыя — бурыя, прамастаячыя, спеюць восенню ў год апылення. Пасля выспявання застаюцца на дрэве 2–4 гады і ападаюць цалкам. Насенне дробнае, крылатае.

Малапатрабавальная да ўрадлівасці і вільготнасці глебы, святлалюбная, марозаўстойлівая. Адчувальная да забруджвання, але ў параўнанні з іншымі хваёвымі лепш вытрымлівае гарадскія ўмовы.

Драўніна выкарыстоўваецца для падводных збудаванняў (г. Венецыя ў Італіі стаіць на лістоўнічных па́лях), у караблебудаванні, для вырабу паркету, мэблі і інш. Пры падсочцы ствол дае каштоўную жывіцу (тэрпенцін), з якой атрымліваюць шкіпінар і каніфоль. Шырока прымяняецца ў дэкаратыўным азеляненні і ахоўным лесаразвядзенні.