Помнік на магіле ахвяр фашызму — вязняў гета, расстраляных у кастрычніку 1941 г. каля каталіцкіх могілак у горадзе Клецк.
Клецк
Горад, цэнтр Клецкага раёна Мінскай вобласці, на р. Лань. За 127 км на паўднёвы захад ад Мінска. Чыгуначная станцыя (на лініі Асіповічы — Баранавічы); аўтадарогамі горад звязаны з Нясвіжам, Баранавічамі, Слуцкам.
У 1940 г. у Клецку было 6 995 жыхароў.
У гады Вялікай Айчыннай вайны
Клецк акупіраваны 26 чэрвеня 1941 г. Ад рук нямецка-фашысцкіх захопнікаў у горадзе і раёне загінулі 7 602 чалавекі, у т. л. 1 273 ваеннапалонныя. У верасні 1941 г. гітлераўцы стварылі ў Клецку гета, дзе ў кастрычніку 1941 г. і ў ліпені 1942 г. загубілі 5 200 яўрэяў. Горад быў зруйнаваны.
У раёне дзейнічалі Шчэпіцкае камсамольска-маладзёжнае падполле, Клецкі падпольны райкам КП(б)Б і Клецкі падпольны райкам ЛКСМБ; партызанская брыгада 27‑я імя В. І. Чапаева, партызанская брыгада 18‑я імя М. В. Фрунзэ; партызанскі атрад 620‑ы імя В. І. Чапаева, партызанскі атрад імя С. М. Кірава (Баранавіцкай вобласці), партызанскі атрад 200‑ы, партызанскі атрад «Сокалы»; выдавалася падпольная газета «За Совецкую Беларусь», орган Клецкага падпольнага райкама КП(б)Б.
Клецк вызвалены 4 ліпеня 1944 г. воінамі 219‑й танкавай брыгады (палкоўнік М. Р. Хлюпін) 1‑га механізаванага корпуса (генерал-лейтэнант С. М. Крывашэін) 1‑га Беларускага фронту ў ходзе Мінскай аперацыі 1944 г.
У Клецку знаходзяцца:
магілы ахвяр фашызму, на якіх пастаўлены помнікі;
мемарыяльны комплекс савецкім воінам, партызанам і землякам, заснаваны на брацкай магіле савецкіх воінаў і партызан, якія загінулі пры вызваленні горада і раёна ад нямецка-фашысцкіх захопнікаў, створаны на ўшанаванне памяці вызваліцеляў, а таксама землякоў, што загінулі на франтах Вялікай Айчыннай вайны ці ў партызанскай барацьбе, і мірных жыхароў Клеччыны — ахвяр фашызму;
помнік воінам 219‑й танкавай брыгады, устаноўлены ў гонар 70‑годдзя вызвалення Беларусі ад нямецка-фашысцкіх захопнікаў (танк ІС‑3 на пастаменце).